Liturgia Wieczerzy Pańskiej wprowadza nas w wydarzenia Ostatniej Wieczerzy. Ten sam Chrystus zaprasza nas do wspólnego stołu. Bierze chleb i wino, i przemienia je w swoje Ciało i Krew, aby nas nakarmić.
Zanim odejdzie do Ojca zostawi nam Testament Miłości, mimo nocy zdrady i niewierności, mimo bliskiej męki i śmierci krzyżowej. Tym testamentem jest on sam. Pozostał z nami pod osłoną znaków sakramentalnych, zwłaszcza Eucharystii i kapłaństwa, których ustanowienie wspominamy w Wielki Czwartek. Sprawia to Duch Święty, którego mocą żyjemy i uświęcamy się. Odchodząc Chrystus zobowiązał nas do wzajemnej miłości. Zostawił nam wymowny przykład; umywając nogi swoim uczniom, kazał nam kierować się w życiu tą samą zasadą miłości ? ?To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem? (J 15,12).
[pe2-gallery album=”http://picasaweb.google.com/data/feed/base/user/115902837766621110770/albumid/5728246620051972753?alt=rss&hl=en_US&kind=photo” ]